بیوگرافی -

همچنین نویسنده در اوایل داستان شخصیت دومی را با قالبی کمدی خلق می کند که از لحاظ موقعیت و فضای داستانی شرایط نسبتا" یکسان و مشابهی با شخصیت اصلی داستان دارد. نویسنده با بهره گرفتن از کاراکتر کمدی در داستان لحظات درام و غم انگیز را به شکلی متعادل و قابل تحمل جلوه می دهد و حتی در بخشهایی از این کاراکتر برای گریز از بن بستهای به وجود آمده در اثر شاخه به شاخه شدن و از دست دادن موضوع استفاده کرده.

دو شخصیت اصلی داستان با این خصوصیات که به آن اشاره شد در قالب دو دوست که رابطه فامیلی نیز با یکدیگر دارند در داستان ظاهر می شوند. رابطه دوستانه ای که آنها را در جریان داستان بسیار به هم شبیه و نزدیک ساخته.

نویسنده این دو شخصیت را قبل از وقوع حوادث و وقایعی قرار می دهد که در آینده ای نزدیک رخ خواهند داد.

در آغاز، داستان با ضرب آهنگ معمولی به مسائل حاشیه ای می پردازد تا اینکه سیل وقایع از راه می رسند و مسیر اصلی داستان مشخص می شود.

خط سیر داستان به صورت ماجرا های عاطفی و عاشقانه(که درون مایه اصلی تمام آثار نویسنده است) برای شخصیت های اصلی و فرعی شکل می گیرد تا جایی که برخورد اتفاقی شخصیت اصلی داستان با شخصیت محوری منجر به آشنایی می شود که این آشنایی باب تازه ای را می گشاید که همانا داستانی در دل داستان اصلی است.

این داستان خود شامل ماجرا ها و اتفاقاتی دیگری است، در فضایی متفاوت به صورت یک خاطره از گذشته ای دور که توسط شخصیت جدید بازگو می شود. بیشترین مانور فکری نویسنده هم بر روی همین کارکتر صورت می گیرد و نام داستان ها نیز از این شخصیت گرفته می شود. مانند پریچهر، یاسمین و... .

سپس دو ماجرا آمیخته با هم وبا فراز و نشیب های فراوان ادامه می یابند که در نهایت داستان با سرانجامی درام به پایان میرسد.

این مطالب ارائه دیدی کلی بود بر شخصیت ها و تا حدودی مسیر داستانی در رمان پریچهر.

اما بر استی اگر بخواهیم برای سه رمان دیگر اینچنین شرحی را بنویسیم در پایان کاری کاملا" مشابه را خواهیم داشت. زیرا همانطور که اشاره شد نویسنده در آثار بعدی خود با کپی برداری از ساختار شخصیتی و موضوعی رمان پریچهر، کاری مشابه را ارائه می دهد. در این رمانها شخصیت ها با همان اخلاق ها و منشها تنها با تغییر نام و جابجایی نقش ها حضور دارند.

شاید نویسنده با توجه به فروش نسبتا" خوب اثر اول خود در بازار رمان ایرانی سعی به ادامه مسیر خود بدون هیچ تغییر و با همان سبک و سیاق را داشته. زیرا زمانی که خوانده این نوع رمان به دنبال دومین اثر مودب پور رمان یاسمین را مطالعه می کند با محیط و چارچوبی مشابه اثر قبلی مواجه می شود که تمام ساختارها مجددا" در آن تکرار می شود.

اما در رمان یاسمین اینطور به نظر می رسد که نویسنده در این سبک داستان نویسی علی رقم تشابهات فراوان در حال طی مسیری تکاملی است .

فضاهایی طبیعی تر و نزدیک تر به واقعیت و همچنین وقایع نسبتا" معقول، برتری این اثر را بر داستان پریچهر ثابت می کند. می توان گفت نویسنده در این زمان به نقطه عطف داستان نویسی در سبک خود می رسد. و شاید هم همین دلایل باعث شد تا رمان یاسمین در بین پر فروش ترین رمان های ایرانی سال 80 قرار گیرد.

اما این روند تکاملی و پیشرفت چندان ادامه دار نیست. چنانکه در اثر سوم نویسنده یعنی شیرین شاهد اثری با قالب و ساختاری مشابه آثار قبل هستیم که فاقد نوآوری ها و جذابیت هایی است که یک اثر تکراری را تبدیل به اثری خواندی می کند.

شیرین داستانی است با همان شخصیت ها و موقعیت ها که این بار از دنیای واقعی پیرامون ما فاصله می گیرد و به مسائل ماوراءالطبیعه می پردازد. مسائلی که مودب پور در مقدمه کتاب به رویایی و غیر واقعی بودن آنها اعتراف کرده و غیر مستقیم اثر را صرفا" سرگرم کننده معرفی می کند.

اما نویسنده تا جایی در آمیختن مسائل حقیقی و تخیلی افراط می کند که داستان را رمز آمیز و خواننده را دچار سردرگمی می کند.

در نهایت داستان بدون هیچ حرفی برای گفتن در همان بعد تخیلی به پایان می رسد.

به طور کلی باید گفت هیچ یک از آثار بررسی شده در پی هدف یا روشن ساختن مسئله ای نیست. پرداختن به موضوعات کلیشه ای و بی هدف و تأکید بر آنها در سه رمان پیاپی دلیلی نمی تواند داشته باشد جز جلب بازار و برآورده کردن نظر خوانندگانی که از رمان انتظاری اینگونه دارند.

اما با توجه به استقبال کم خوانندگان از رمان شیرین بر خود نویسنده نیز این نکته آشکار شد که کش دار کردن بیهوده مجموعه چند داستان در صورتی که فاقد ارزش ها و خلاقیت ها باشند بی فایده بوده و منجر به شکست خواهد شد.

لذا این بار نویسنده در اثر آخر خود یعنی یلدا سعی می کند موضوعی مشخص و هدفدار را دنبال کرده و از ادامه دادن به داستانهایی که صرفا" جنبه سرگرمی دارند و در پایان نیز هیچ چیز نصیب خواننده نمی کنند پرهیز کند.

در رمان یلدا نویسنده داستان را به سمت پدیده ایدز سوق می دهد و با هدف مشخصی به طرح موضوع می پردازد.

به طور کلی یکی از توانایی های مودب پور قدرت برقراری ارتباط با مخاطب و بویژه نسل امروز است. نثر روان و عامیانه(قالب نثر تمام آثار نویسنده) که در داستان نویسی امروزی کمتر رواج دارد سبب شده تا خواننده نزدیکی بیشتری با داستان حس کند.

به دلیل اینکه راوی خود شخصیت اول داستان را بر عهده دارد، خود بخود خواننده نیز در هنگام مطالعه اثر، در قالب شخصیتی او قرار گرفته و حوادث و اتفاقاتی که برای این کارکتر روی می دهد خواننده را در برخورد مستقیم با ماجرا قرار می دهد.

به همین علت و با توجه به موضوع داستان(پدیده ایدز)با این لحن هشدار نسل امروز بهتر و دقیق تر در جریان مسئله قرار گرفته و به عمق فاجعه پی می برد.

همچنین از دیگر ویژگی های اثر می توان به مطرح کردن برخی ناهنجاری های اجتماعی توسط نویسنده اشاره کرد که به شکلی رک و بدون پرده به خوبی انجام گرفته است.

البته از این نکته هم نباید غافل شد که در موقعیت هایی خاص نویسنده در جدالی میان سنت و مدرنیسم قرار گرفته و نتوانسته آنگونه که باید با زمان و شرایط هماهنگ شود.

منابع

http://www.sokhan.com/show.asp?id=84054

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%D8%AA%D8%B6%DB%8C_%D9%85%D8%A4%D8%AF%D8%A8%E2%80%8C%D9%BE%D9%88%D8%B1

شرمنده اگه نقصی دیده می شه...

دیدگاه

90/4/30
2:42 صبح

بیوگرافی رولد دال

بدست سروش در دسته بیوگرافی، رولد دال

به نام او...

بیوگرافی رولد دال

از روزنامه ی جام جم _ نسل 3

حتی اگر هیچیک از آثار رولد دال را هم نخوانده باشید ، فیلم (( چارلی و کارخانه شکلات سازی)) که همین یکی دو سال پیش در جهان اکران شد و از تلویزیون ما نیز پخش شد ، به حد کافی برای همه آشناست . این فیلم با وجود کارگردانی قوی (( تیم برتون )) از چنان پشتوانه ی محکم داستانی برخوردار بود که نام رولد دال را یک بار دیگر و این بار 15 سال پس از مرگش در جهان مطرح کرد.

رولد دال که در ایالت ولز انگلیس به دنیا آمد ، زاده ی پدر و مادری نروژی است ، آن هم در خانواده ای شلوغ و پرحمعیت که در برگیرنده ی هفت بچه بود . پدر او وقتی رولد 3 سال داشت از دنیا رفت و مادر جوانش زندگی بچه ها را به خوبی اداره کرد . پسرک علاقه ی چندانی به مدرسه نداشت و با پانسیون های شبانه روزی انگلیس که کنترل سخت کاتولیکی بر آن حاکم بود کنار نمی آمد.
از همین جا همان نبرد خیر و شر در وجود او رخنه کرد . بچه ها مجبور بودند به عنوان نوکر در خدمت سال بالایی ها باشند ، اما می توانستند دق دلی شان را سر کلاس درس خالی کنند.

همه ی خاطرات پر از شیطنت در داستان های متعددی که او برای بچه ها نوشته است ، به نوعی حضور یافته اند ؛ از لذت خوردن شکلات که سالی یکبار در مدرسه ی شبانه روزی به عنوان هدیه دریافت می کردند تا توسری هایی که روزگاری نصیبش شده بود . شاید همین خاطرات رولد دال ماجراجو را از ادامه تحصیل بازداشته و در جستجوی یافتن دنیاهای جدید به آفریقا و سرزمین های دور دست کشانده باشد . از وارد شرکت نفت شد و در جریان ماموریت های آن به آفریقا رفت . مواجه شدن با یک مار بزرگ و شیری که در یکی از داستان هایش آمده است نیز برگرفته از تجربیات واقعی خود اوست.

بعد هم جنگ جهانی دوم و حضور او به عنوان خلبان در اسکادران هوایی دیگر اوج ماجرا بود . ماجرایی که خلبان جوان را سرانجام وادار کرد تا در پی یک حمله ی هوایی از دست هواپیماهای دشمن فرار کند و در صحراهای آفریقا فرودی اجباری داشته باشد ، استخوان جمجمه اش شکست و تا مدت ها بینایی خود را از دست داد و بینی آسیب دیده اش را همیشه با خود داشت تا یادآور روحیه ی ماجراجویی اش باشد.
داستان های رولد دال درباره ی جنگ و رسته ی هوایی و موجودات خیالی بدجنسی که در کار پرواز اختلال ایجاد می کردند ، اولین داستانی است که او اقدام به انتشار آن کرد و افسر مافوق او آنقدر آن را پسندید که داستان را به والت دیزنی داد و انیمیشن ساز بزرگ نیز درصدد برآمد تا بر مبنای آن کارتونی بسازد. پایان یافتن جنگ آن ها را از صرافت این کار انداخت و سرانجام اولین اثر رولد دال به صورت کتابی مصور در آمریکا منتشر شد.
آثار بعدی او که در برگیرنده ی تعداد زیادی از داستان های کودکانه است پس از آن پشت سر هم در آمریکا و انگلیس چاپ شد و تصویر سازان مشهوری برای آن ها تصویر سازی کردند . توقف بر فراز لیبی ، کاتینا ، فقط همین ، شمشیر ، مواظب سگ باش ، جادوگران ، ماتیلدا ، تنها رفتن و انگشت جادیی بخشی از این آثار هستند.

با اینکه کتاب های بسیاری برای بچه ها نوشت ، اما فقط نویسنده ی کتاب کودک و نوجوان نیست ، بلکه داستان های کوتاه او در نوع خود بی نظیر و شگفت انگیز هستند. او برای نوشتن این داستان ها که بیش از 60 عنوان را دربرمی گیرند ، سه بار جایزه ی ادبی آلن پو را از آن خود کرد و داستان او توسط یان فلمینگ برای نوشتن داستان های جیمزباند مورد استفاده قرار گرفت. آلفرد هیچکاک نیز تعدادی از داستان های او را برای ساخت فیلم برگزید.

بررسی ویژگی های ناشناخته ی انسان ها ، عکس العمل های سخت رذیلانه و غیرمنتظره و آدم هایی که در ظاهر بسیار معمولی هستند اما در عمل کاملا با آنچه در بدو امر درباره ی آن ها می اندیشیدیم متفاوتند ، دستمایه ی اصلی داستان های رولد دال را تشکیل می دهند. او آدم ها را با دقیق ترین صفت ها موشکافی می کند و به این ترتیب روحیات درونی آن ها را باز می نماید.
کلک های فرومایه ای که آدم ها برای موفقیت به یکدیگر می زنند و چهره ی بسیار موجهی که در ظاهر از خود بروز می دهند ، چنان متضاد است و او چنان استادانه از تضاد این دو پایانی شگفت انگیز و غیر منتظره را رقم می زند که از همین رو استاد پایان های غیر منتظره لقب گرفته است. علاوه بر همه ی این ها عنصر وحشت که با این داستان ها در هم تنیده شده ، چنان تأثیرگذار است که موجب جلب کارگردان بزرگ ژانر وحشت یعنی آلفرد هیچکاک به سوی آن ها شده است.

مردی که پوست دیگران را می کند ، زن پیری که سرانجام در انتهای عمر از شوهر خبیثش انتقام می گیرد و برای این کار غیر منتظره ترین لحظه ها و روش را برمی گزیند یا گربه ای که روح مردی بزرگ و چهره ای تاریخی در وجودش حلول کرده ، بخشی از تخیلات به شدت باورپذیر این نویسنده ی متفاوت است.

حمله ی اسرائیلی ها به کشور لبنان در سال 1982 موجب شد تا این نویسنده ی نامدار بارها اعلام کند که ضد اسرائیل است و تا آخر عمر با سیاست های غیرانسانی مخالفت کرد.

داستان های دال منبع خوبی برای تقویت حس تخیل و نگاه متفاوت به جهان پیرامون محسوب می شود.